1) L’estiu
La Sant Joan. Mercés a tu, nos podèm banhar l’estiu es arribat. Es tu que fas los enfants uroses l’estiu te saludam.
L’estiu siás polit amb tas colors lo cèl blau los arbre verds e las flors rojas blancas violetas se diriá un polit tablèu
2) Lo solelh de l’estiu
Lo solelh de l’estiu es polit, es polit coma la ròsa de mon òrt, la ròsa de mon òrt es mai bela que l’aucelet que me ditz bonjorn cada matin, l’aucelon es mai bel que lo gat de ma vesina, e ieu soi ieu, lo solelh de l’estiu es el, la ròsa es la ròsa, l’aucelet es el, lo gat de ma vesina es el, e ma poësia es mon imaginacion.
3) La Sant Joan
Vaquí es l’estiu bonjorn al malhòt de banh
Adiu a las bòtas, eissarpas e tricòts !!!
Lo Solelh arriba, la pluèja se’n va !
Las Flors florisson
Cal anar a la mar o dins un riu
Fa fòrça caud !!
Mas i a un problema : ai doblidat ma tonga !!!!
La Sant Joan es força plan !
I a des flors rojas, blavas, jaunas…
Aaaaaaaa, i a un fuòc, me soi enganada es lo vesin que se maridar !!!
Es l’ora de dormir. La nuèch èra cort eta !!! Fòrça corteta !!!
E aprèp, serà la davalada
4) Sant Joan
Al reveire la prima
Adieu l’estiu
Cossí anatz les flors
Joan vòl se maridar ?
Deu sautar, sautar, sautar.
Las brueissas se desrevelhan
E fan lor magia.
Lo nuèch es corta e lo jorn es long.
Lo fuòc es alucat,
Joan vòl se maridar !
Deu sautar, sautar, sautar
Al dessus de las flamas
5) Estiu
Es coma un caval al galaup
Es une sason corteta
La mar es fòrça bela
Las plantas se reviscolan
Tot aquò es fòrca bel
Aquela magia
Cadun aima aquela sason
6) La San Joan
Del printemps a l’estiu ,
Lo solstici,
Lo solstici de l’estiu,
E lo fuòc d’aicí.
La San Joan,
Fèsta d’estiu,
A la San Joan,
Lo riu,
Que canta,
Canta per los autors mòrts,
Dins la misèra,
Per la Glòria, dins los òrts,
E terminar lor vida,
Dins la glòria de la lenga,
Festada a la San Joan.
7) La nuèch de la Sant Joan.
Dins la campanha anarem
La Sant Joan festejarem
La ròda de la carreta enfuocarem
Pels prats nos passejarem
Los camps fertilizarem
Alentorn del builhador, nos amassarem
Manjarem, beurem
En farandole, virarem
Dansarem, cantarem
Al dessús del brasier, sautarem
E lo nenon baisarem
E la paur, per sa vida li tirarem
Dins la nuèit dintrarem
De carbon a l’ostal menarem
E del fuòc tot l’an se protegirem
Mas natures demorarem
Elas trevas del ancians veirem
Sus las peiras platas nos assetarem
E amassa, las estelas agacharem
8) Seul à l'été
Seul dans la plaine
Seul dans la pièce
Seul dans l'univers
Seul en été
Qui est le Dieu de la liberté ?
Qui peut ouvrir ma porte des ténèbres ?
Tout ce que je te demande, été, c'est de me donner un amour éternel
Maintenant moins seul dans la plaine
moins seul dans la pièce, moi seul dans l'univers, moins seul en été qui est le Dieu qui m'a libéré, qui m'a ouvert la porte des ténèbres
Dans un champ, à l'ombre d'un arbre elle et moi, assis, l'un à côté de l'autre, s'aimant éternellement...
Alors merci l'été.
9) La Sant Joan ont i a lo fuòc polit per dire Adiu a l'estiu.
10) A l'estiu, a l'escòla , un parpalhon se passeja dins lo cèl. Rescontra una polida catarineta, fòrça polida. Lo parpalhòl deven amorós e ven al maridatge del parpalhòl e de la catarineta.
11) La prima aima las flors amb de colors.
12) Lo fuòc de la Sant Joan aculhís l'estiu.
13) L'estiu fa caud , los enfants jogan a agantar los parpalhons.
14) La Sant Joan fa venir fòrça gents .
15) La Sant Joan es una fèsta per dire Adiu a l'estiu.
16) A l'estiu, i a de flors polidas flors amb de parpalhons que manjan de tròces de majofas.
17) A la fèsta de la Sant Joan i a un pichòt fuòc que crema.
18) Polida flor de l'estiu m'ausisses?
19) Per la Sant Joan lo cèl se miralhava dins los uèlhs dels drollets.
20) Per la fèsta de Sant Joan, lo païsan, la ràbia al còr, agacha la civada que sortís de la tèrra e sosca al trabalh que podrà faire l'endeman. Sus l'estelum, la selva miralha e se marida amb la nuèch.
21)
« Dins la tèrra onte miralha la civada
lo mond fa la fèsta de Sant Joan
Dins aquel temps la sèlva espera de ràbia 1
Que las estelas fagan un sòmi
Dins aquel temps las estelas
esperan de ràbia 2
Que la selva faga un sòmi
22)
Quand, per Sant Joan, las estelas se miralhan sus la tèrra, lo sòmi ven me prendre.
Defòra, es la fèsta. Mas, deman, anarem copar la civada, amb fòrça ràbia jos la calor de l’estiu.
23)
Mila luses per mila fuòcs
per festar Sant Joan,
l’estiu e la jòia.
Per sautar e cantar,
per festar la musica e la tèrra
prometaire de recoltas bonas.
Los tropèls lo comprenon tanben.
Es lo temps de l’estiva.
Cèls ensolelhats, d'èrba verda e grassa ont farà bon se voludar e roconar. Una annada novèla ganhada
per totes los amoróses.
24)
Mila luses per mila fuòcs
Per festar Sant Joan,
Per festar l’estiu,
Per festar la jòia
De gambejar , de cantar
Per festar la musica e la tèrra
Prometaire de recoltas bonas.
Los tropels lo comprenon tanben.
Es lo temps de l’estiva,
Cèls ensolelhats, jornada de fèsta
Una annada novèla ganhada.
25)
Bèl Sant Joan,
Aprèp tant d'annadas
Ta lutz demora encara
Bèl fuòc.
Aprèp tant de temps
Ta fum monta dins lo cèl.
Bèl ivèrn
Aprèp lo frech per mila
Ta fin, un jorn.
26)
Sant Joan
Lo bracièr s’encamina en cèrca d’un trabalh novel.
Lo lauraire vendrà carretièr, pastre o ben segaire.
Pus tard, benleu, vendemiaire.
Anuòch, quand lo solelh trescolarà,
que las primièras estèlas lusiràn,
per la campanha, los vilatges, los masatges,
los fuòcs s’alucaràn.
Las brasas cracinejaràn, las belugas gisclaràn.
Las flamas s’enlairaràn, fasent lum dins la nuòch.
L’escur se farà fuòc d’artifici.
E al son dels pifres e dels tamborins,
joves, enfants e vielhets farandolaràn a l’entorn del fuòc,
mesclant rires e cançons a la nuòch enlusida.
27) Saint Jean
L’homme de peine se met en chemin en quête d’un nouveau travail.
Le laboureur deviendra charretier, berger ou bien moissonneur.
Plus tard, peut-être, vendangeur.
Ce soir, quand le soleil se couchera,
que les premières étoiles brilleront,
dans la campagne, les villages, les hameaux, les feux s’allumeront.
Les braises crépiteront, les étincelles jailliront.
Les flammes s’élèveront, illuminant la nuit.
L’obscur se fera feu d’artifice.
Et au son des fifres et des tambourins,
jeunes, enfants et petits vieux farandoleront autour du feu,
mêlant rires et chansons à la nuit illuminée.
28) Lo fuòc de la Sant Joan
Tant de mond per ton lum
Que la nuèch e lo jorn seràn festum
Tant de mond per ta calor
Que farà caufar las gautas dels espectators.
Tant de mond per ta brasa
Que sautaràn amb fòrça jòia.
Per qué qualqu’un d’ennaut veja aquela estela,
Ensemble dansarèm la ronda de l’estiu.
Serà una granda fèsta per un jorn,
Un grand jorn per totjorn
Que durarà pas que lo temps d’un fuòc.
29) Le feu de la Saint Jean
Tant de monde pour ta lumière
Que la nuit et le jour seront « festum »
Tant de monde pour ta chaleur
Qui fera chauffer les joues des spectateurs.
Tant de monde pour ta braise
Qu’ils sauteront avec joie.
Pour que quelqu’un d’en haut voie cette étoile,
Ensemble nous danserons la ronde de l’estive.
Ce sera une grande fête pour un jour,
Un grand jour pour toujours
Qui ne durera que le temps d’un feu.
30) LA SANT JOAN
A la Sant Joan fas la fèsta
Pòdes pas veire l'estelum
Que miralha per dessus la tèrra
Cobèrta de selvas
Pòdes pas trapar lo sòmi.
31)
A la Sant Joan jos l'estelum
Miranda (Miralh) alucada
Dormissi dins la civada
A costat de la selva prigonda
De un sòmi sens ràbia
Sus la tèrra tranqilla.
32)
La Sant Joan
Es una fèsta
La tradicion
Es que los mai joves
Quand an l'atge de se maridar
Sautan per dessús lo fuòc.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire